Λιτανεία Ψυχής.

 Σπασμένη μουσική,

σπασμένες λέξεις,

θεοί στον αέρα,

θραύσματα και σφαίρες,

ασεβής βουητό,

κλαίει η ζωή στο αίμα,

σε σιωπές που ουρλιάζουν,

σε τρομακτικούς φόβους,

αναστεναγμοί λήγουν στο σκοτάδι,

δάκρυα στις στάχτες,

πιέζοντας τα χέρια,

παρακινημένων αποφάσεων.

Ψυχές που δεν λένε τίποτα

κλαίνε και θρηνούν,

αγκαλιάζουν χαμένα όνειρα.

Σε μονοπάτια ζωής αδιάβατα πια

εκεί που τα άτακτα βλέμματα

ξενυχτάνε τα βράδια ως την αυγή

σε μια λιτανεία οδυρμού 

στην εγρήγορση της ζωής και του ύπνου,

ο χρόνος περιμένει φως,

και οι σιωπές και αυτές μένουν ξύπνιες

πρίμο σεγόντο στην λιτανεία των ψυχών.