Οι αντανάκλασεις των συλλαβών.

 Οι αντανάκλασεις των συλλαβών 

που προφέρονται χωρίς φωνή

καθυστερούν την ασάφεια 

των παρουσιών και των λυγμών.

Μεταμορφώνουν τη μελαγχολική πρόοδο 

των ξεθωριασμένων ενστίκτων

και ενθαρρύνουν τα ύψη 

των αναθεωρημένων βεβαιοτήτων, 

προωθόντας πυκνές δονήσεις, 

ψεκάζοντας αρώματα οξυγόνου 

που καίνε το ουράνιο τόξο

δημιουργούν κύματα

τα οποία στριφογυρίζουν 

από το χωνευτήρι των γοητειών, 

μαγεύοντας τον ζυγό των συναισθημάτων

εκεί στην φθορά των κυματοειδών ρυθμών, 

χτυπημένα στη σκιά αμφιλεγόμενων σκέψεων. 

Ξυπνούν κενούς χώρους 

που βρίσκονται σε πλατφόρμες 

παραμορφωμένων αισθήσεων.

Καταρρέουν τα αλαζονικά ρήματα, 

καθυστερούν, παρατεταμένα, ανάμεσα 

στις πνιγμένες αναπτύξεις δομών

που είναι επιρρεπείς σε αποσύνθεση 

υπό αδιάκριτες επιρροές 

υπαρξιακών ανισορροπιών.