Τα σιωπηλά μάτια του χρόνου.

 Μνήμη

αυτό το διαβρωτικό πέπλο

που περιβάλλει την ψυχή.

Μια περιοχή απαγορευμένη στο χάδι

στο φιλί, στην αγκαλιά.

Ο απρόβλεπτος ωκεανός

που μας ισορροπεί

μεταξύ ενός περιορισμένου τομέα 

σε μια τελευταία αγκαλιά.

Ένας χώρος όπου τα εγκεφαλικά τεταρτημόρια

ποιούν αναμνήσεις

ως μια  ανεξίτηλη σφραγίδα.

όπου αποτυπώνουμε αυτές τις στιγμές

στις οποίες γινόμαστε ευτυχισμένοι.

Αναμνήσεις και μνήμη

είναι τα σιωπηλά μάτια του χρόνου

κοιτάζοντας μας από το περιθώριο

ενώ μας καταβροχθίζει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου