Πνιχτές ανάσες
χωρίς μεταμέλεια
μέσα στην ένδεια του τίποτα
μετρώντας αντίστροφα τον χρόνο.
Ο χρόνος φαίνεται
χλωμός ως σταγόνα κεριού.
Σκιές από μακρινές μορφές
περπατούν χέρι-χέρι
μέσα από λευκούς
άδειους ουρανούς.
Η ψυχή είναι η αγάπη,
η απίστευτη ψευδαίσθηση,
που γεννιέται στα άγρια λιβάδια της λήθης,
αλλά που παίρνει τη μορφή
της κυριαρχίας του ανέμου
και της τρυφερής γλυκύτητας
των ασκούμενων φιλιών.
Εκεί που η δύναμη των υποσχέσεων
επέστρεψε για να κοιμήσει το όνειρο
της απόλυτης αιωνιότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου