Είναι μερικές ώρες συνένοχοι
εκεί που και η αναπνοή μένει αδρανή
υφαλοκρηπίδες που γλιστρούν κάτω από το πρόσωπο
αφήνουν ίχνη αθροιστικής μοναξιάς
από απόντες ταξιδιώτες.
Χαμένες ψυχές
στο ορφανοτροφείο των καιρών.
Βάφουν ακατοίκητους χώρους
και υφαίνουν ιστούς αράχνης
εξετάζουν κωδικούς
που απαιτούν σκάψιμο της ύλης
εκεί στο ξόρκι του αδιαίρετου.
Το σύμπαν καταρρέει
καθώς ο ήλιος δύει
απλά περιμένει
άλλη μια νύχτα για να ξεχάσουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου