Ιχνηλάτες του απείρου.

 Έρχεσαι και φεύγεις ξαφνικά.

Καθώς αναβοσβήνει η νύχτα, 

φτάνεις τυλιγμένη σε σιωπές, 

ανοίγεις την επιθυμία μου 

στη σωστή γωνία. 

Η επιθυμία μου, ανοίγει βίαια

υποκύπτει στο μυστήριο

που κρύβει το βλέμμα σου.

Η σκέψη μου γλιστρά 

μέσα στον ωκεανό του σώματός σου 

Ένα μεθυστικό φωτοστέφανο πέφτει, 

σπάει τη σιωπή που μεγαλώνει ο λήθαργος μου.

Και αργά ανοίγεις

τα όρια της φωτιάς

τα στόματα και τα δάχτυλα 

βυθίζονται σε φωτεινές διαφάνειες

ιχνηλατώντας μια αγάπη

που ξεπροβάλει μέσα από τις σκιές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου